- zrobić komuś krzywdę
- = wyrządzić komuś krzywdę1) нанести́ уще́рб кому́-л.2) оби́деть кого́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zrobić komuś krzywdę
Смотреть что такое "zrobić komuś krzywdę" в других словарях:
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
krzywda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. krzywdawdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuzasadnione i niesprawiedliwe działanie na czyjąś szkodę; szkoda, strata, obraza, niezasłużone nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie krzywdy. Wyrządzić, zrobić komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego
uczynić — dk VIa, uczynićnię, uczynićnisz, uczyń, uczynićnił, uczynićniony książk. «wykonać, zrobić, zdziałać coś, dokonać czegoś; popełnić, sprawić, wyrządzić coś» Uczynić ruch ręką. Uczynić wiele dobrego. Uczynić szkodę. Uczynić komuś krzywdę. Uczynić… … Słownik języka polskiego
satysfakcja — ż I, DCMs. satysfakcjacji, blm 1. «uczucie przyjemności, zadowolenia (np. z dokonania czegoś)» Całkowita, prawdziwa satysfakcja. Satysfakcja z przeprowadzenia, z uzyskania czegoś. Odczuwać, sprawiać satysfakcję. Stwierdzić coś z satysfakcją.… … Słownik języka polskiego
wyrządzić — dk VIa, wyrządzićdzę, wyrządzićdzisz, wyrządzićrządź, wyrządzićdził, wyrządzićdzony wyrządzać ndk I, wyrządzićam, wyrządzićasz, wyrządzićają, wyrządzićaj, wyrządzićał, wyrządzićany «dopuścić się czegoś w stosunku do kogoś, popełnić coś; uczynić,… … Słownik języka polskiego
załatwić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}załatwiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}załatwić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić komuś jakąś krzywdę, wyrządzić szkodę; przysporzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
